เทียบเชิญ.......
เพี๊ยง เพี๊ยง เพี๊ยง เป่าสามคาบทราบแล้วเปลี่ยน
บรรดาเซียนกลอนทั้งหลายอยู่มั๊ยนี่
กระแสจิตส่งไปให้อีกที
หากคนดีสัมผัสได้ให้รีบมา
มันคันมือคันไม้อยู่ไม่สุข
จะนั่งลุกมันรุ่มร้อนนอนผวา
กวีเก่า กวีใหม่ ให้รีบมา
เก่งไม่กล้ว กลัวแต่ช้า อย่าให้นาน
มาเถิดหนาถึงเวลาเฮียมาแล้ว
กวีแก้วได้เวลามาสนาน
จับอักษรมาเรียงเล่นเป็นกลอนกานท์
ยามเลิกเส่นกลับไปบ้านจะฝันดี
ไปลับเขี้ยวเกี่ยวประสบการณ์จนหาญกล้า
อยู่กลางป่าหาผลไม้ให้ฤาษี
ฝึกภาษาลิงบ่างค่างชะนี
หมูป่าหมาหมีเม่นชะมด
ครบ 7 วันหลวงตาให้ใบประกาศ
เก่งผิดคาดจนเกินหน้าพระดาบส
ขืนสอนต่อไปให้รันทด
เพราะคงหมดไส้พุงพระอาจารย์
ใจก็ให้ละห้อยหาอาลัยยิ่ง
ไม่อยากทิ้งห่างหลวงตาน่าฉงฉาน
ใครจะดูแลปรนนิบัติปัดรังควาน (ฟังแหม่ง ๆ อิ อิ)
แต่อาจารย์รีบไล่ส่งคงหวังดี
คงอยากเห็นศิษย์อย่างเราก้าวหน้า
ใช้วิชาให้ประจักษ์เป็นศักดิ์ศรี
ทั้งphotoshop ทั้ง Image change ip (โม้ครับท่าน)
ก็เก่งขึ้นทุกวี่วันเข้าขั้นครู
หากขืนอยู่ป่าเขาคงเฉาหมด
วิทยายุทธ์หดเงียบงันพลันจุ๊ดจู๋
เลยถีบส่งไล่หลังให้ห่างครู
หากขืนอยู่จะล้ำหน้าพระอาจารย์
มุ่งหน้ากลับมาหาเพื่อนพ้อง
ทั้งพี่น้อง เคยร่วมทุกข์เคยหนุกหนาน
ระริกระรี๊กระดี้กระด้าจนหน้าบาน
เจ้าสำราญฉายามี *กระบี่เพลย์บอย*
( มือกระบี่สายพันธ์ใหม่เฟ้ย )
